ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΗ ΑΤΤΙΚΟΥ

Βρίσκεται στη νότια πλευρά της Ακρόπολης, στη δεξιά πλευρά της πρόσβασης στον ιερό βράχο. Τα ωδεία κατά την αρχαιότητα ήταν στεγασμένοι αμφιθεατρικοί χώροι που προορίζονταν για τη διενέργεια μουσικών αγώνων και ακροάσεων. Όπως προδίδει και το όνομά του, κατασκευάστηκε με τη χορηγία ενός επιφανούς και ευκατάστατου πολίτη της Αθήνας, του Ηρώδη, στη μνήμη της συζύγου του Ρηγίλλης, μετά το 162 μ.Χ.
Κατά την Ρωμαϊκή Περίοδο ο αρχιτεκτονικός τύπος των ωδείων είχε πλέον παγιωθεί. Είχαν τη μορφή ενός θεάτρου, με κερκίδες, σκηνή, παρόδους και ορχήστρα και συχνά η μόνη διαφορά τους ήταν ότι τα ωδεία ήταν στεγασμένα. Το κοίλο του Ηρωδείου εκμεταλλευόταν τη φυσική κλίση του βράχου της Ακρόπολης και είχε δύο διαζώματα, χωρισμένα σε κερκίδες. Ο τοίχος της σκηνής διαμόρφωνε την πρόσοψη του μνημείου, ορατή σήμερα από την οδό Διονυσίου Αρεοπαγίτη. Αποτελεί μία εντυπωσιακή κατασκευή που σώζεται σε ύψος 30 μέτρων και φέρει κόγχες μέσα στις οποίες ήταν τοποθετημένα αγάλματα.
Η χωρητικότητα του ωδείου έφτανε τους 6000 θεατές. Η στέγη του, σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές ήταν κατασκευασμένη από κέδρο. Αναμφίβολα υπήρξε το κύριο ωδείο της Αθήνας, σε αντικατάσταση του παλαιότερου ωδείου που υπήρχε στην Αγορά. Πιθανότατα η στέγη του κατέπεσε κατά την καταστροφή της Αθήνας από την επιδρομή των Ερούλων το 267 μ.Χ.
Σήμερα, στην ανακαινισμένη του μορφή είναι επισκέψιμο, ενώ κατά τους θερινούς μήνες, ανακτά όλη την παλαιά του αίγλη, καθώς φιλοξενεί μουσικά και θεατρικά δρώμενα του φεστιβάλ Αθηνών.