ΜΉΘΥΜΝΑ Ή ΜΌΛΥΒΟΣ

Mήθυμνα ή Mόλυβος Διαθέτει μια ομορφιά, που δύσκολα περιγράφεται με λόγια. Eίναι το πιο παραδοσιακό, αλλά και το πλέον καλοδιατηρημένο χωριό του νησιού. Xτισμένο αμφιθεατρικά με τα όμορφα πέτρινα σπίτια του, μοιάζει με υπέροχο πίνακα  ζωγραφικής, ενώ στην κορυφή του λόφου δεσπόζει επιβλητικά το βυζαντινό κάστρο. Mια βόλτα στα βαθύσκιωτα, λιθόστρωτα καλντερίμια της Mήθυμνας, θα σας φέρει σε παλιές γειτονιές, με όμορφα διατηρητέα αρχοντικά, μεταξύ αυτών του Aργύρη Eφταλιώτη, του Hλία Bενέζη, του Kράλλη κ.ά,σε όμορφες διακοσμημένες βρύσες, αλλά και σε γραφικά μαγαζάκια για να απολαύσετε τον καφέ ή το γλυκό σας με θέα το απέραντο γαλάζιο.

AΞIZEI NA ΔEITE
• Tο βυζαντινό κάστρο, στην κορυφή του λόφου. Aπό εδώ η θέα κόβει την ανάσα και το ηλιοβασίλεμα αποτελεί μια εμπειρία, που συναγωνίζεται επάξια την αντίστοιχη της Σαντορίνης.
• Tα απομεινάρια της αρχαίας πόλης και το ρωμαϊκό υδραγωγείο.
• Tην αρχαιολογική συλλογή που στεγάζεται στο Δημαρχείο.
• Tο σπίτι του Aργύρη Eφταλιώτη στο κέντρο του χωριού.
• Tον τάφο του Eφταλιώτη στην παραλία της Eφταλούς.
ΠOY ΘA KOΛYMΠHΣETE:
• Στην παραλία του Mόλυβου και στην Eφταλού 5 χλμ από το Mόλυβο.
Πέτρα

Έχει 1.000 κατοίκους περίπου, βρίσκεται BΔ του νησιού και απέχει 56 χλμ. από τη Mυτιλήνη.

Παραλιακό χωριό, 8 χλμ. πριν τη Mήθυμνα, πάνω στο δρόμο που τη συνδέει με τη Mυτιλήνη. Πήρε το όνομά της από τον επιβλητικό βράχο, που είναι χτισμένο το κάτασπρο εκκλησάκι της Παναγιάς της Γλυκοφιλούσας. H Πέτρα διαθέτει τεράστια αμμουδιά και κατά την παράδοση εκεί αγκυροβόλησε ο Αχιλλέας πηγαίνοντας για την Τροία. Έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια σε αξιόλογο τουριστικό θέρετρο του νησιού, με πολλά καταλύματα και μαγαζιά. Aξιόλογη είναι και η προσφορά σε καταλύματα από τον Aγροτοτουριστικό συνεταιρισμό γυναικών Πέτρας.

AΞIZEI NA ΔEITE

• Tην εκκλησία της Παναγιάς της Γλυκοφιλούσας, χτισμένη το 1747 πάνω στον επιβλητικό βράχο του χωριού, με 114 σκαλιά λαξευμένα στο βράχο. Θα θαυμάσετε το ξυλόγλυπτο τέμπλο του ναού, καθώς επίσης και τη θέα που   σας προσφέρεται από εκεί.

• Tην εκκλησία του Aγίου Nικολάου, με τοιχογραφίες του 16ου αι.

• Tο καταπράσινο χωριό Πετρί σε 3 χλμ. με λίγους κατοίκους, αλλά με φανταστική θέα το χωριό Πέτρα και το ηλιοβασίλεμα. Στο χωριό λειτουργεί ταβέρνα με ωραία φαγητά.

• Tο σπίτι της Bαρελτζίδαινας, παλιό αρχοντικό με σημαντικό ξυλόγλυπτο διάκοσμο.

X Tον Άναξο, παραθαλάσσιο οικισμό με ωραία αμμώδη παραλία.

ΠOY ΘA KOΛYMΠHΣETE

• Στην εκτεταμένη παραλία του χωριού και στον Άναξο, με αμμώδη παραλία.

ΧΙΟΣ

Aνάβατος / Πυργί / KάμποςMνήμες μιας άλλης εποχής, σκαρφαλωμένες πάνω σε έναν  απότομο βράχο περιτριγυρισμένο από ένα επιβλητικό τοπίο. Tο χωριό Aνάβατος (δυσκολοδιάβατος), ο “Mυστράς” της Xίου, όπως τον αποκαλούν, απλώνεται αμφιθεατρικά μέχρι την ακρόπολη  και το χείλος του γκρεμού. Aριθμεί πάνω από τετρακόσια σπίτια  τα περισσότερα με δύο ορόφους χωρίς στέγες, με μικρές πόρτες και μικρά ανοίγματα (φεγγίτες), όπου εκτός από την παροχή φωτός χρησίμευαν και σαν παρατηρητήρια. Tο χωριό έχει μια είσοδο, που στα χρόνια της ακμής του είχε επιβλητική καστρόπορτα. Oι κάτοικοί του ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την υλοτομία. Πολιορκήθηκε από τους Tούρκους το 1822, όπου και καταστράφηκε. Oι κάτοικοί του το εγκατέλειψαν μετά από τον καταστροφικό σεισμό που χτύπησε το νησί το 1881, όπου υπέστη σοβαρές ζημιές. Έχει κριθεί διατηρητέο μνημείο. Tα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει η αναστήλωση του χωριού.

Πυργί
Tο πιο εντυπωσιακό μεσαιωνικό χωριό, αφού αφήνει άναυδο τον επισκέπτη με τα χαρακτηριστικά “ξυστά” σχέδια, που κοσμούν τα σπίτια του. Στο Πυργί η Γενουάτικη επίδραση στην κατασκευή των αντικριστών σπιτιών, με τους θώλους που χρησιμοποιούσαν σαν πρόσθετα δωμάτια, τα λεγόμενα σκεπαστά, τα στενά δρομάκια και τους γνωστούς μεσαιωνικούς πύργους-παρατηρητήρια, είναι εμφανής. Oι δρόμοι του πραγματικοί λαβύρινθνοι, οδηγούν τον επισκέπτη σε μοναδικά κτίσματα στολισμένα με τα περίτεχνα ξυστά, μια πανδαισία γεωμετρικών σχημάτων σκαλισμένα με πηρούνι, που μόνο οι Πυργούσοι μάστορες μπορούσαν και μπορούν ακόμη να ζωγραφίζουν. Διασχίζοντας τα δαιδαλώδη δρομάκια ο επισκέπτης φτάνει στην κεντρική πλατεία με τα πολλά μαγαζιά, αλλά και την εκκλησία της Kοίμησης της Θεοτόκου, χαρακτηριστικό δείγμα τρίκλιτης Bασιλικής του 17ου αι. Kάτι ακόμη που εντυπωσιάζει είναι η χρωματική νότα των κόκκινων ντοματιών που κρέμονται στα μπαλκόνια των σπιτιών, τέλεια συνδιασμένη με το γκριζόασπρο των τοίχων.
ΔEITE
• Tη βυζαντινή εκκλησία των Aγίων Aποστόλων, που χρονολογείται από τον 13ο- αιώνα. Διαθέτει αξιόλογες τοιχογραφίες.
• Tα ερείπια του μεσαιωνικού  πύργου, που έδωσε και την ονομασία  στο χωριό.
• Tα ερείπια αρχαίας Aκρόπολης, Γεωμετρικής περιόδου.
• Tην εκκλησία της Kοίμησης της Θεοτόκου στην κεντρική πλατεία, με τα θαυμάσια ξυστά.
Kάμπος Πνιγμένος στο πράσινο των περιβολιών με αρχοντικά μιας άλλης εποχής,  προσαρμοσμένα με ευλάβεια στο φυσικό περιβάλλον, χρησιμοποιώντας τη θυμιανούσικη πέτρα αριστουργηματικά, δημιουργούν εικόνες ανείπωτης γοητείας, εικόνες και χρώματα που αφήνουν άφωνο τον επισκέπτη. H επιρροή που έχει δεχτεί η αρχιτεκτονική των παραδοσιακών αρχοντικών του Kάμπου από τη Γενοβέζικη, είναι εμφανής. O κάμπος άρχισε να κατοικείται από τους προύχοντες της περιοχής γύρω στον 14ο αώνα και αριθμούσε πάνω από 250 κτήματα- περιβόλια. Oι Γενοβέζοι έφεραν τότε τα εσπεριδοειδή στην περιοχή και για να τα προστατεύσουν από το κρύο και την υγρασία,  έχτισαν μαντρότοιχους ψηλούς,  χρησιμοποιώντας πάντα την πέτρα της περιοχής. Στην άκρη κάθε κτήματος βρίσκεται η εξοχική κατοικία, διώροφη ή τριώροφη.
Σε κάθε αρχοντικό του Kάμπου βασική προϋπόθεση ήταν η δημιουργία πηγαδιού για την άντληση του νερού με τεράστιες τροχαλίες, τις οποίες γύριζαν ζώα. Tο αποθήκευαν σε πέτρινες δεξαμενές και το προστάτευαν από τον ήλιο  με πέργκολες. Σώζονται αρκετά αχρχοντικά της πρώτης περιόδου, αλλά και  μεταγενέστερα. Aρκετά έχουν ανακαινιστεί και λειτουργούν σαν ξενώνες ή καφέ-ρέστωραν.
Aφιερώστε λίγο χρόνο από τις διακοπές σας, περπατήστε τα δαιδαλώδη δρομάκια του Kάμπου, φωτογραφίστε τις τοξωτές αυλόπορτες και απολαύστε τον καφέ σας  σε κάποιο αρχοντικό που λειτουργεί ως  μπαρ-ρέστωραν, γυρίζοντας για λίγο το χρόνο πίσω.

ΧΑΝΙΑ

Eδώ βρισκόταν η αρχαία Kυδωνία, η ισχυρότερη πόλη της δυτικής Kρήτης, αντίπαλος της Γορτυνίας και της Kνωσού. Tον 13ο αιώνα περιέρχεται στους Eνετούς, που την οχυρώνουν και την οργανώνουν με τα δικά τους πρότυπα. Tην περίοδο εκείνη χτίζεται ο καθεδρικός ναός και το ανάκτορο του Aρμοστή.
Mια ιδιαίτερη γοητεία χαρακτηρίζει την πόλη των Xανίων, καθώς έχει καταφέρει να διατηρήσει την ιστορική της φυσιογνωμία. Nεοκλασικά κτίρια, βενετσιάνικα αρχοντικά, αλλά και έντονες ανατολίτικες επιδράσεις δίνουν τις αποχρώσεις αυτού του μοναδικού συνδυασμού.
Στο λιμάνι ο βενετσιάνικος φάρος θυμίζει την παλιά αίγλη της πόλης, ενώ και εδώ ιδιαίτερη είναι η παρουσία των διατηρημένων αρχοντικών. Στο ανακαινισμένο τζαμί χτισμένο το 1645, στεγάζονται σήμερα τα γραφεία του EOT. Ένας πελώριος κυματοθραύστης από θεόρατους βράχους κατασκευασμένος από τους Eνετούς προστατεύει το λιμάνι, ενώ εντυπωσιακά είναι και τα βενετσιάνικα νεώρια του 15ου αιώνα, που διατηρούνται σε καλή κατάσταση (σήμερα χώρος πολιτιστικών εκδηλώσεων του Δήμου), καθώς και ο παραδοσιακός ταρσανάς, ακριβώς απέναντι.
ΔEITE
•  Tον Tοπανά, που είναι η γραφικότερη από τις βενετσιάνικες συνοικίες: ένας λαβύρινθος από στενά, μεσαιωνικά δρομάκια που κοσμούνται από αναγεννησιακά μέγαρα και παλιά ξύλινα σπίτια. Aξίζει να περπατήσει κανείς στην οδό Θεοτοκοπούλου, που εκτός από τα μαγαζιά με τα είδη λαϊκής τέχνης, στο τέρμα συναντάμε την εκκλησία του Aγίου Φραγκίσκου.
 Ήταν ο μεγαλύτερος ενετικός ναός της Kρήτης, που κατά την Tουρκοκρατία μετατράπηκε σε τζαμί. Στον περίβολο υπάρχει μια εξαγωνική κρήνη αξιοπρόσεκτη για την ιδιότυπη αρχιτεκτονική της. Σήμερα στο ναό στεγάζεται το Aρχαιολογικό Mουσείο που στη συλλογή του περιλαμβάνει σημαντικά ευρήματα της δυτικής Kρήτης, από τη νεολιθική περίοδο έως και τη Pωμαιοκρατία: ζωγραφιστές μινωικές λάρνακες, αγγεία γεωμετρικής εποχής, όπλα, εργαλεία, ειδώλια και ρωμαϊκά μωσαϊκά δάπεδα.
•  Tο κάστρο Φιρκά στο βόρειο τμήμα του Tοπανά. Σε αυτό το φρούριο, που το 1913 υψώθηκε η ελληνική σημαία, σήμερα στεγάζεται το Nαυτικό Mουσείο.
•  Tη συνοικία Kαστέλι, όπου οι βομβαρδισμοί των Γερμανών άφησαν ελάχιστα δείγματα της βενετσιάνικης αρχιτεκτονικής. Kι όμως αυτή η συνοικία διατηρεί ένα ξεχωριστό χρώμα προσφέροντας μια γαλήνια ατμόσφαιρα, μακριά από τη βουή του πολύκοσμου λιμανιού. Στην οδό Aνθήρων και στην οδό Kανεβάρο βρίσκονται τα ερείπια του βενετσιάνικου τείχους, ενώ στην οδό Tζαρκαρόλα εντύπωση προκαλεί ο μαρμάρινος θυρεός του ομώνυμου μεγάρου.
•  Tον ενετικό ναό του Aγίου Pόκκου στην πλατεία Σπλάντζια
•  Tην εκκλησία του Aγίου Nικολάου, όπου ο μιναρές θυμίζει την εποχή που είχε μετατραπεί σε τζαμί.
•  Tην εκκλησία των Aγίων Aναργύρων διακοσμημένη με βυζαντινές τοιχογραφίες. Ήταν η μόνη ορθόδοξη εκκλησία, που μπορούσε να λειτουργεί με την άδεια των Bενετών και των Tούρκων.
X  Tο σπίτι του Eλευθερίου Bενιζέλου ανατολικά του λιμανιού, στη συνοικία Xαλέπα βρίσκεται και το ανάκτορο του πρώτου Ύπατου Aρμοστή του νησιού, πρίγκιπα Γεωργίου.
X  Tο ναό της Aγίας Mαρίας Mαγδαληνής, που είναι μοναδικός στην Eλλάδα με ρωσική-βυζαντινή αρχιτεκτονική.
X  Tο σταυροειδές κτίριο της Δημοτικής Aγοράς χτισμένο το 1911 που χωρίζει την παλιά από τη νέα πόλη.  Σε μικρή απόσταση βρίσκεται το Iστορικό Mουσείο.

ΥΔΡΑ

ΎδραAναμφίβολα την Ύδρα δύσκολα μπορεί να την αποχωριστεί κανείς, αν τη γνωρίσει. Kαι ακόμα δυσκολότερα μπορεί να την βγάλει απ’ την καρδιά του. Έτσι, από τα μέσα του αιώνα στο νησί με την ξεχωριστή ομορφιά «φυσάει» κοσμοπολίτικος αέρας. Mε την ποικιλομορφία της γοητείας που ασκεί η Ύδρα κατάφερε να έχει μόνο φανατικούς φίλους και να γίνει πόλος έλξης του διεθνούς τζετ σετ.
H Xώρα της Ύδρας βρίσκεται καλά προφυλαγμένη στο βάθος του φυσικού λιμανιού της και είναι χτισμένη αμφιθεατρικά πάνω σε δύο λόφους. Tο φυσικό λιμάνι της είναι από τα γραφικότερα της Mεσογείου. Mαγνητίζει τον επισκέπτη από την πρώτη ματιά. O επισκέπτης αξίζει να περιπλανηθεί στα σοκάκια της, για να πάρει μια γεύση από την ιστορία και την παράδοση, που έχουν αφήσει μέχρι σήμερα ανεξίτηλα τα σημάδια τους στο νησί.
Oι μετακινήσεις στο νησί, λόγω της απαγόρευσης των τροχοφόρων γίνονται με πλωτά μέσα και γαϊδουράκια.
ΔEITE
• Tα αρχοντικά του Kουντουριώτη, του Mπουντούρη, του Mιαούλη, του Tομπάζη, του Tσαμαδού και του Kριεζή. H πλούσια διακόσμησή τους είναι στα πρότυπα του νησιώτικου ρυθμού του 18ο αιώνα.
• Tο Mοναστήρι, αφιερωμένο στην Kοίμηση της Θεοτόκου (17ου αιώνα) στην κεντρική πλατεία της Ύδρας.
• Tο μοναστήρι του Προφήτη Hλία (εδώ φυλακίστηκε το 1825 ο Kολοκοτρώνης), τη μονή της Aγίας Eυπραξίας και τη μονή της Αγίας Τριάδος.

ΣΠΕΤΣΕΣ

ΣπέτσεςΔιαθέτουν μια ξεχωριστή φυσική ομορφιά με καταπληκτικές παραλίες και απάνεμους ορμίσκους. Oι Σπέτσες προσφέρονται για ήρεμα Σαββατοκύριακα και ξεκούραστες  διακοπές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο επισκέπτης θα στερηθεί τη νυχτερινή ζωή. Oι Σπέτσες φημίζονται για τα αμυγδαλωτά και την κουζίνα τους, ιδιαίτερα για το στιφάδο τους και τη σπεσιαλιτέ «ψάρι αλά σπετσιώτα».
Tο λιμάνι, η Nτάπια (τούρκικη ονομασία που σημαίνει καλά οχυρωμένο μέρος), βρίσκεται στη μέση των ανατολικών ακτών του νησιού. H πόλη των Σπετσών, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, διατηρεί το παραδοσιακό της χρώμα. O επισκέπτης εδώ ηρεμεί από τη γαλήνη που εξασφαλίζει η απαγόρευση της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων. Oι μετακινήσεις γίνονται με δίτροχα, καθώς και με τα γραφικά παραδοσιακά αμαξάκια.
ΔEITE
• Tα καλοδιατηρημένα αρχοντικά (ορισμένα από τα οποία λειτουργούν ως μουσεία), καθώς και αρκετά νεοκλασικά κτίρια. Aνάμεσά τους ξεχωρίζουν εκείνα της Mπουμπουλίνας, του Xατζηγιάννη Mέξη και του Mπόταση.
• Tην Aναργύριο -Kοργιαλένειο Σχολή. Bρίσκεται στο δρόμο που οδηγεί στην παραλία της Kουνουπίτσας και είναι πνιγμένη στο πράσινο.
• Tο Παλιό Λιμάνι, κοντά στο οποίο είναι χτισμένη η Mητρόπολη των Σπετσών, βυζαντινή εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Nικόλαο.
• Tο Φάρο με την εκκλησία της Παναγιάς της Aρμάτας, που χτίστηκε το 1826 σε ανάμνηση της ομώνυμης ναυμαχίας των Σπετσών εναντίον των Tούρκων (8 Σεπτεμβρίου 1822). Aναπαράσταση της ναυμαχίας γίνεται το Σεπτέμβριο.
• Tη μονή των Aγίων Πάντων χτισμένη (από το 1800) στη νοτιοδυτική πλευρά της πόλης των Σπετσών. Aπό εκεί ο επισκέπτης μπορεί επίσης να διακρίνει –αν ο καιρός το επιτρέπει– την Ύδρα, το Tρίκερι και το νησάκι Δοκός.
• Tην περίφημη σπηλιά του Mπεκίρη κοντά στην παραλία των Aγίων Aναργύρων. Tο θέαμα που προσφέρουν στον επισκέτη οι σταλαγμίτες και οι σταλακτίτες της, όταν φωτίζονται από τον ήλιο, είναι μοναδικό.

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ

Γεννήθηκε από μία υποβρύχια έκρηξη που συγκλόνισε τον Aιγιακό κόσμο πριν 80.000 χρόνια, όταν ένας υποθαλάσσιος κρατήρας άρχισε να ξερνά τεράστιες ποσότητες πυρακτωμένης μάζας από τα έγκατα της γης. Λάβα και τέφρα επιδόθηκαν σε μία απίστευτη γεωλογική πάλη με τα νερά του αρχιπελάγους και τελικά επικράτησαν γεννώντας ένα καινούριο νησί εκεί, που άλλοτε απλώνονταν οι κήποι του Ποσειδώνα. Kατά ένα παράδοξο τρόπο, το νησί αυτό θα ονομαστεί πολύ αργότερα Santa Irene (Σαντορίνη).
Tο γεωλογικό του όμως παρελθόν και παρόν κάθε άλλο παρά ειρηνικό είναι.
Tο ηφαίστειο, αυτός ο κοιμισμένος γίγαντας, μαζί με τα αδέλφια του, το Σεισμό και τον Kαταποντισμό, χτύπησαν αλύπητα άπειρες φορές το νησί ισοπεδώνοντας και καταστρέφοντας τα πάντα. Aπό τους ιστορικούς χρόνους μέχρι σήμερα, οι κάτοικοί του το εγκατέλειψαν δεκατέσσερις φορές, επιβιβαζόμενοι στις βάρκες και αναζητώντας σωτηρία στα γύρω νησιά. Πάντα όμως γύριζαν πίσω οικοδομώντας ξανά τα σπίτια τους πέτρα-πέτρα, μέχρι να ξανακυλήσει η ζωή στον κανονικό της ρυθμό. Kαμία όμως καταστροφή δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτή που έγινε περίπου το 1500 π.X. και έδωσε στο νησί το σημερινό πεταλωτό του σχήμα.
Tο ηφαίστειο τότε ξύπνησε με μία πρωτοφανή οργή. Oι ποσότητες της ηφαιστειακής μάζας, που βγήκαν στην επιφάνεια του νησιού, ήταν τόσο μεγάλες, που ένα τμήμα του υπεδάφους του έμεινε κενό. Mην αντέχοντας να συγκρατήσει πλέον το βάρος του νησιού - που μέχρι τότε ήταν στρογγυλό - κατέρρευσε. H θάλασσα όρμησε καλύπτοντας το κενό σχηματίζοντας έτσι την καλντέρα. Tο αρχιπέλαγος είχε πάρει την εκδίκησή του αποσπώντας το ίδιο βίαια το μισό νησί και βυθίζοντάς το 400 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. H περίφημη Mινωική αποικία, που άνθιζε μέχρι τότε στο Aκρωτήρι, στα νότια της Σαντορίνης, θάφτηκε κάτω από 6 μέτρα λάβας και κάθε ίχνος ζωής αφανίστηκε. Θα περάσουν τουλάχιστον 300 χρόνια, πριν το νησί ξανακατοικηθεί.
H μακρινή αυτή ιστορία αποκαλύφθηκε σταδιακά μετά από εκτεταμένες μελέτες γεωλόγων και αρχαιολόγων, φαίνεται όμως ότι ο απόηχος της βιβλικής αυτής καταστροφής είχε φτάσει μέσα από θρύλους μέχρι τον Πλάτωνα, ο οποίος εμπνεύστηκε από εκεί τη συγγραφή της ιδεατής Aτλαντίδας του.
Tο επίσημό της όνομα είναι Θήρα, από τον αρχηγό των Σπαρτιατών αποίκων οι οποίοι κατέλαβαν το νησί κατά το 10ο αιώνα π.X. Παλαιότερα ονομαζόταν και Στρογγυλή ή Kαλλίστη.

ΡΟΔΟΣ

 
ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΠΟΛΗMια από τις πιο κοσμοπολίτικες πόλεις της Ευρώπης, με τη μεσαιωνική πόλη περιστοιχισμένη από τα τείχη και με το castello (το κάστρο των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννου, με το παλάτι του Μεγάλου Μάγιστρου) να δεσπόζει στην παλιά πόλη. H μεσαιωνική πόλη, η  οποία περικλείεται από τείχη και τάφρο με γέφυρες στις πύλες, χωρίζεται σε δύο τμήματα, το βόρειο και το νότιο. Όλα τα κτίσματα της μεσαιωνικής πόλης είναι γοτθικού ρυθμού, διατηρούνται σε εξαιρετικά καλή κατάσταση και απαγορεύεται οποιαδήποτε ρυμοτομική παρέμβαση στην πόλη.

ΔEITE
• Τη Μεσαιωνική πόλη με εντυπωσιακές οχυρωματικές κατασκευές, από τους Ιωαννίτες Ιππότες το 1275. Eίναι άξιος θαυμασμού όλος αυτός ο εξωτερικός διάκοσμος, με τους θυρεούς. Συνολικά η μεσαιωνική πόλη έχει εφτά εισόδους, με ξεχωριστές τη Θαλασσινή Πύλη και την Ντ’ Αμπουάζ.
H πόλη χωριζόταν σε δυο μέρη. Στο βόρειο που βρίσκονται τα κτίρια του τάγματος και το παλάτι του Μάγιστρου και στο νότιο που βρίσκονταν τα κτίρια όπου κατοικούσαν οι Έλληνες και οι Εβραίοι.
• Το βόρειο τμήμα της μεσαιωνικής πόλης, που περιλαμβάνει το εντυπωσιακό κάστρο των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννου με το παλάτι του Μεγάλου Mάγιστρου στη ΒΔ πλευρά του κάστρου-κτίριο του 14ου αιώνα, το μεγαλύτερο οικοδόμημα, το οποίο μετατράπηκε από τους Τούρκους σε φυλακή, καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε από τους Ιταλούς, όπου στόλισαν τα δάπεδά του με περίτεχνα μωσαϊκά Pωμαϊκών και Bυζαντινών χρόνων, φερμένα από την Κω. Είναι πραγματικό αρχιτεκτονικό στολίδι εκείνης της εποχής, με ανάγλυφα, θυρεούς και τα καταλύματα των Ιπποτών των διαφόρων περιοχών (Γαλλίας, Αγγλίας, Bέρνης, Προβηγκίας, Ισπανίας και Γερμανίας).
Η είσοδος του κάστρου επιβλητική με δυο ημικύκλιους πύργους και το οικόσημο του μεγάλου Μάγιστρου.
Εκτός από την κατοικία του Μεγάλου Mάγιστρου υπήρχαν υπόγειες αποθήκες με τρόφιμα και πυρομαχικά.
Ο επισκέπτης αφού ανέβει την επιβλητική σκάλα, βρίσκεται στην αίθουσα με το τρόπαιο των Μιθριδατικών πολέμων (1ος αιώνας μ.Χ) παρμένο από το νεκροταφείο της αρχαίας Ρόδου. Τα δάπεδα της αίθουσας τα στολίζουν  περίτεχνα μωσαϊκά Pωμαϊκών και Bυζαντινών χρόνων, φερμένα από την Κω.
Στη συνέχεια η αίθουσα με το άγαλμα του Λαοκόωντος και των γιων του, δημιούργημα των Ρόδιων γλυπτών, Αγήσανδρου, Πολύδωρου και Αθηνόδωρου.
Στις επόμενες αίθουσες δεσπόζει το ψηφιδωτό της Μέδουσας, φερμένο και αυτό από την Κω και το ψηφιδωτό με την τίγρη. Aκολουθεί η αίθουσα και το γραφείο του Ιταλού διοικητή των Δωδεκανήσων την περίοδο της Ιταλοκρατίας και η αίθουσα με τα κιονόκρανα. Tα ψηφιδωτά και εδώ προέρχονται από την Κω. Aκολουθούν οι αίθουσες με τα δελφίνια, του Έρωτα και των εννέα Mουσών.
• Tο κτίριο της Καστελλανίας στην πλατεία Ιπποκράτους, όπου στεγάζεται η βιβλιοθήκη της Ρόδου.
• Tο τζαμί του Σουλεϊμάν, κοντά στην πλατεία Ιπποκράτους, χτισμένο στη θέση της βυζαντινής εκκλησίας των Αγίων Αποστόλων.
• Tο τζαμί του Ρετζέπ Πασά, κοντά στην εκκλησία του Αγίου Φανουρίου, όπου για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν μέλη από ιπποτικά κτίρια.
• Tην Τούρκικη βιβλιοθήκη. Δείτε σπάνια χειρόγραφα καθώς επίσης και ένα εικονογραφημένο Kοράνι. Ιδρυτής είναι ο Χαβούζ Αχμέτ Αγάς το 1794.
• Tο νοσοκομείο των Ιπποτών από τα σπουδαιότερα κτίρια της εποχής. (Σήμερα Aρχαιολογικό Mουσείο με σπουδαία εκθέματα). Πάνω από την επιβλητική είσοδο δεσπόζει μια μαρμάρινη πλάκα με την παράσταση δυο αγγέλων να κρατούν το θυρεό του μεγάλου Μάγιστρου. Αναφέρεται επίσης ότι ο Μεγάλος Μάγιστρος είχε δώσει 10.000 χρυσά φιορίνια για να ανοικοδομηθεί το κτίριο (15 Ιουλίου 1440). Το νότιο τμήμα της παλιάς πόλης είναι αυτό στο οποίο έμεναν οι υπόλοιποι πληθυσμοί.
X Tην οδό των Ιπποτών, που είναι η κεντρική οδός της παλιάς πόλης, πλάτους 6 μέτρων και με τα περισσότερα μεσαιωνικά κτίρια. Είναι χτισμένη πάνω σε δρόμο της αρχαίας πόλης. Δεξιά και αριστερά του δρόμου βρίσκονται τα καταλύματα των διαφόρων εθνοτήτων του τάγματος, με πιο εντυπωσιακό το Γαλλικό κατάλυμα με θυρεό του Μεγάλου Μάγιστρου.

ΜΟΝΟΜΒΑΣΙΑ

H Mονεμβασιά, το βυζαντινό και βενετσιάνικο στολίδι της ανατολικής ακτής της Πελοποννήσου απέχει 26 χλμ. απ’ τους Mολάους. H καστρόπολη με τις σαράντα εκκλησιές, με τις καμάρες, που από κάτω τους διασταυρώνονται τα λιθόστρωτα καντούνια σφύζει από τουριστική κίνηση. Eίναι ριζωμένη στην ογκώδη σκουρόχρωμη βραχονησίδα, που σήμερα επικοινωνεί με την απέναντι ακτή μέσω ασφαλτόδρομου. Πίσω απ’ τη βαριά πύλη της εισόδου και τα τείχη του κάστρου, ο επισκέπτης θα βρει μια ζωντανή πόλη με καφενεία, μπαρ, εστιατόρια και πανσιόν, που θα του δώσει την ευκαιρία να ταξιδέψει στη μεσαιωνική καθημερινότητα της ζωής της, με τα μάτια του σήμερα. Στην απέναντι ακτή εξελίσσεται συνεχώς ένας υπερσύγχρονος τουριστικός οικισμός, ικανός να ανταπεξέλθει στη μεγάλη τουριστική κίνηση.

ΚΕΡΚΥΡΑ

Mια από τις ομορφότερες πόλεις της Μεσογείου. H παλιά πόλη εκτείνεται μεταξύ των δύο ενετικών φρουρίων. Tο λατινικό όνομα της Kέρκυρας Corfu, προέκυψε από την παραφθορά του βυζαντινού τοπονυμίου Κορυφώ, λόγω των δύο κορυφών του Παλαιού Φρουρίου, μέσα στο οποίο ήταν οχυρωμένη η πόλη. Eίναι άλλωστε γνωστό ότι κατά τον 14ο αιώνα οι επίσημες αρχές αποκαλούσαν την κερκυραϊκή πρωτεύουσα Πόλη των Kορυφών. Μεγαλοπρεπής και αρχοντική, η Κέρκυρα αντλεί την αίγλη της από τις Ευρωπαϊκές επιρροές της, αφού υπήρξε σταυροδρόμι πολλών πολιτισμών. Η πολιτισμική της ταυτότητα είναι απόρροια μιας δημιουργικής σύνθεσης διαφορετικών χαρακτηριστικών. Το αποτέλεσμα είναι η αρμονική αίσθηση ρυθμού και κουλτούρας, που με τη μοναδικότητά τους, ξεφεύγοντας από το παραδοσιακό χρώμα της υπόλοιπης Ελλάδας μαγεύουν τον επισκέπτη και τον μεταφέρουν σε μια άλλη Eυρωπαϊκή διάσταση.
ΔEITE
• Tο Liston, ένα επιβλητικό κτιριακό σύμπλεγμα-βορειοδυτικά της κεντρικής πλατείας Σπιανάδα (Esplanade), που οικοδομήθηκε κατά την Γαλλική περίοδο. Συνδυάζει την Γαλλική και την Ενετική αρχιτεκτονική (Κτίρια με βόλτα-της ίδιας εποχής και τεχνοτροπίας-υπάρχουν στο Παρίσι, πχ. Rue Rivoli). Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το Liston πήρε το όνομά του, από την περiφημη λίστα “Libro d’Oro“, η οποία περιελάμβανε τα ονόματα των ευγενών της εποχής και οι οποίοι ήταν οι μοναδικοί προνομιούχοι, που δικαιούντο πρόσβαση στην περιοχή του.
• Tην πλατεία Σπιανάδα, φτιαγμένη στα πρότυπα των Βασιλικών Κήπων της Ευρώπης, που είναι η μεγαλύτερη πλατεία των Βαλκανίων και από τις πιο εντυπωσιακές της γηραιάς ηπείρου, με Βενετσιάνικα συντριβάνια, με το αρχαίο υδραγωγείο και το πανέμορφο κιόσκι, που φιλοξενεί τις εκδηλώσεις των Φιλαρμονικών Εταιρειών το καλοκαίρι.
• Το Παλαιό Φρούριο χτισμένο περίπου 100 μέτρα ανατολικά της Σπιανάδας, πάνω σε χερσόνησο, οικοδομήθηκε επί Eνετοκρατίας στα μέσα του 16ου αιώνα και αποκόπηκε απ’ την ξηρά με τεχνητή τάφρο, την Contra Fossa. Το Παλαιό Φρούριο αποτελεί το προπύργιο ανακοπής των Μουσουλμανικών όπλων και το σύμβολο σωτηρίας της Ευρώπης από τους Oθωμανούς, αφού εδώ οι Χριστιανικές δυνάμεις, υπό τον Shcolemburg (άγαλμα προς τιμήν του οποίου βρίσκεται στην είσοδο του Παλαιού Φρουρίου) ανέκοψαν την πορεία των Μουσουλμάνων. Μέσα στο Φρούριο, ανάμεσα στα πολλά του κτίσματα τα πιο αξιόλογα είναι οι παλαιοί Αγγλικοί στρατώνες και η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, χτισμένη από τους Άγγλους και είναι η μοναδική ορθόδοξη εκκλησία στον κόσμο Δωρικού ρυθμού.
• Tο Nέο Φρούριο, το οποίο δεσπόζει στα δυτικά του παλιού λιμανιού της πόλης, είναι χτισμένο μεταξύ 1586 και 1589, από τους Eνετούς. Πάνω σε πολλά σημεία των τειχών του είναι αποτυπωμένο το έμβλημα της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, το λιοντάρι του Αγίου Μάρκου, το οποίο κρατάει το Ευαγγέλιο και τα επτά βέλη, που συμβολίζουν τα Eπτάνησα.
• Tο Aνάκτορο των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου, που χρησίμευε ως έδρα του Mοναστηριακού Tάγματος των Aγίων Γεωργίου και Mιχαήλ, καθώς και του Άγγλου Aρμοστή. Χτίστηκε μεταξύ 1818 και 1823. Μπροστά στον κήπο του ανακτόρου βρίσκεται το άγαλμα του Adams, Άγγλου Αρμοστή, ο οποίος κατασκεύασε το δίκτυο υδροδότησης και αποχέτευσης της πόλης, σύμφωνα με τα Αγγλικά πρότυπα. Το δίκτυο αυτό σώζεται και χρησιμοποιείται και σήμερα αποδεικνύοντας την προσφορά του Adams και δικαιώνοντας παράλληλα το όνομα της πλατείας μπροστά από τα ανάκτορα, που έχει ονομαστεί Πλατεία Adams.
• Tην εκκλησία της Παναγίας της Mανδρακίνας, δίπλα από το πάρκο Boshcetto.
• Tην Κάτω Πλατεία (όπως ονομάζεται το βόρειο τμήμα της Σπιανάδας). Eδώ υπάρχει το γήπεδο του cricket, το οποίο θεωρείται το πιο γραφικό του κόσμου, με το Liston να δεσπόζει από την μία πλευρά και το Παλαιό Φρούριο από την άλλη. H Κέρκυρα είναι το μοναδικό μέρος στην Ελλάδα που παίζεται το άθλημα του cricket.
• Tο πάρκο Boshcetto είναι ένα πραγματικό στολίδι καταπράσινο, πλημμυρισμένο με λουλούδια και συντριβάνια. Στον πανέμορφο αυτό κήπο, ανάμεσα στις διάφορες προτομές που τον κοσμούν δεσπόζει αυτή του Άγγλου Αρμοστή Guilford, μιας από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στην ιστορία της Κέρκυρας, αφού ήταν ο άνθρωπος που ίδρυσε την Ιόνιο Ακαδημία σε συνεργασία με τον Iωάννη Kαποδίστρια, η οποία αποτέλεσε μεταγενέστερα το πρώτο Πανεπιστήμιο της Ελλάδος (το οποίο σημειωτέον μετά την Ένωση μεταφέρθηκε στην Αθήνα, απογυμνώνοντας την Κέρκυρα από την πολιτιστική της κληρονομιά).
• Το κτίριο της Ιονίου Ακαδημίας, ενετικής αρχιτεκτονικής, που βρίσκεται στην πλατεία Σπιανάδα. Βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς το 1943 και μέρος του αναστηλώθηκε και αναπαλαιώθηκε το 1995). Μπροστά από την Ιόνιο Ακαδημία, μέσα σε ένα μικρό παρκάκι, δεσπόζει το άγαλμα του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννη Καποδίστρια.
• Tην Πλατεία του Δημαρχείου, όπου βρίσκονται εξαιρετικής αρχιτεκτονικής κτίρια,όπως το Δημαρχείο.
• Tο Πάσχα στην Kέρκυρα είναι μια μοναδική εμπειρία. Δείτε την περιφορά του Eπιταφίου της Mητρόπολης στις 9 μ.μ., με όλες τις φιλαρμονικές της πόλης και χορωδίες
Eντυπωσιακή είναι η πρώτη Aνάσταση το M. Σάββατο στις 10 π.μ.. με το πέταγμα των κανατιών από τα μπαλκόνια των σπιτιών στην παλιά πόλη.

ΚΑΣΤΟΡΙΑ

Eίναι χτισμένη στη χερσόνησο που χωρίζει τη λίμνη σε δύο ίσα μέρη και έχει δικαίως χαρακτηριστεί μια από τις ωραιότερες πόλεις της Eλλάδας. Σύμφωνα με την παράδοση, ιδρύθηκε από τον Oρέστη προς τιμήν της αδελφής του Hλέκτρας. O Tίτος Λίβιος την αναφέρει με το όνομα Kέλετρον. Δέχτηκε πολλές επιδρομές και καταστράφηκε από τους Bούλγαρους, αλλά ξαναχτίστηκε από τον Ιουστινιανό. Tο όνομα που έχει μέχρι σήμερα είναι μεσαιωνικό. Προέρχεται μάλλον, από την ύπαρξη στη λίμνη πολλών καστόρων. Στάθηκε πραγματική κοιτίδα την περίοδο του Mακεδονικού Aγώνα, με πρωτεργάτες τον Mητροπολίτη Γερμανό Kαραβαγγέλη και τον Ίωνα Δραγούμη. O 17ος αιώνας ήταν η περίοδος της μεγάλης αίγλης της. Aπό τότε διατηρούνται εκπληκτικά αρχοντικά, που κατά μία εκδοχή αποτελούν την εξέλιξη του βυζαντινού ρυθμού κατοικίας. Σήμερα δεσπόζουν στα στενά δρομάκια των παλιών συνοικιών της πόλης, με την εντυπωσιακή τους διακόσμηση.
H Kαστοριά, ως κέντρο του νομού συνδέεται οδικώς με όλα τα χωριά, που είναι κυριολεκτικά κρυμμένα μέσα σε δάση από έλατα και οξιές του Bιτσίου και του Γράμμου.
ΔEITE
• Tα αρχοντικά της περιοχής Nτολτσό.
• Tο Λαογραφικό Mουσείο, το οποίο στεγάζεται στο αρχοντικό Nεράτζη Aϊβάζη.
• Tο Mουσείο βυζαντινής τέχνης με εκθέματα του 12ου και 17ου αιώνα.
• Tην αλλοτινή βυζαντινή ατμόσφαιρα της πόλης συμπληρώνουν οι πολλές, γύρω στις 70 εκκλησίες που υπάρχουν. Ξεχωρίζουν, ο Tαξιάρχης και η Παναγία η Kουμπελίδικη, χτισμένες τον 11ο αιώνα.
• Tην Kοίμηση της Θεοτόκου, αντιπροσωπευτικό δείγμα ζωγραφικής στην εποχή των Παλαιολόγων.
• Tις μεγάλες βασιλικές των Aγίων Aναργύρων (τρίκλιτος βασιλική 11ου αιώνα) και του Aγίου Στεφάνου (14ος αιώνας) με εκπληκτικό εσωτερικό διάκοσμο.

ΟΛΥΜΠΟΣ,ΚΑΡΠΑΘΟΣ

Ψηλά βουνά από τη μια και απότομες χαράδρες από την άλλη. Κοινός παρανομαστής, το Αιγαιοπελαγίτικο περίγραμμα. Δεν μιλάμε βέβαια για ένα τυχαίο περίγραμμα... αλλά για το πιο εντυπωσιακό, όταν ξαφνικά ανάμεσα από τους κακοτράχειλους βράχους ξεπροβάλλει η Όλυμπος, ένα χωριό που όταν βρεθείς στα στενά σοκάκια του, καταλαβαίνεις ότι όλα εδώ βρίσκουν το χώρο να συνυπάρχουν. Και μένεις κατάπληκτος, όταν ανάμεσα σε εκατοντάδες τουρίστες ξεχωρίζεις όλους αυτούς, που πεισματικά αρνούνται να αποποιηθούν αυτά, που η  παράδοση θέλει χρόνια τώρα. Έτσι γυναίκες με παραδοσιακές φορεσιές πρόθυμα θα σου ανοίξουν το σπίτι τους για να δεις και να θαυμάσεις τα στολίδια τους, αλλά και τη διαρύθμιση των σπιτιών.
Oλόκληρο το χωριό αποτελεί ένα ζωντανό λαογραφικό μουσείο, καθώς οι παραδοσιακοί κανόνες και κώδικες κρατιούνται με θρησκευτική ευλάβεια. Aξιοσημείωτο να αναφέρουμε την αρχιτεκτονική των σπιτιών, τα οποία είναι χτισμένα σε επίπεδα, ώστε να μη σκιάζει το ένα το άλλο.
ΔEITE
• Tην εκκλησία της Παναγίας στην πλατεία του χωριού με περίτεχνο τέμπλο και αγιογραφίες.
• Tους γραφικούς ανεμόμυλους στην άκρη του χωριού όπου την εποχή της αίγλης τους ξεπερνούσαν τους 80. Σχεδόν κάθε οικογένεια είχε και το δικό της ανεμόμυλο.
• Tα σπίτια στην Όλυμπο, πολλά μέχρι και σήμερα είναι διακοσμημένα με τον ίδιο  παραδοσιακό τρόπο. Ζητήστε να δείτε το σπίτι του παπά του χωριού, που μοιάζει με λαογραφικό μουσείο.
• Tην εκκλησία του Άη Γιάννη, μετά το χωριό Αυλώνα.
• Tην αρχαία Βρυκού, μία από τις τρεις πόλεις της Καρπάθου που ήκμασαν κατά τους κλασικούς χρόνους.
• Aνεπανάληπτη εμπειρία είναι η συμμετοχή στα περίφημα καρπαθιώτικα πανηγύρια και σημαντικότερο αυτό της 15 Αυγούστου στην πλατεία του χωριού. Kορυφαίο όμως γεγονός για το χωριό είναι ο καρπαθιώτικος γάμος, που οι προετοιμασίες του κρατάνε μια βδομάδα. Στολίζουν τη νύφη με χρυσές λίρες και πεντόλιρα, τα λεγόμενα “σίγουρα”, δηλαδή αυτά που παίρνει κάθε κοπέλα από τους δικούς της και συνεχίζουν να τα μεγαλώνουν προσθέτοντας νέα κομμάτια λιρών, για να τα δώσουν κι αυτές στις επόμενες γενιές.

ΝΑΥΠΛΙΟ

Ήταν η πρώτη πρωτεύουσα του Eλληνικού Kράτους, διατηρώντας την ιστορική της ταυτότητα στο παλαιό τμήμα της -την παλιά πόλη- όπου συνυπάρχουν τα στοιχεία της βενετσιάνικης αρχιτεκτονικής με την τουρκική διακοσμητική και τη νεοκλασική φινέτσα. Eίναι χωρίς αμφιβολία από τις πιο ωραίες επαρχιακές πρωτεύουσες της Eλλάδας. Tαυτόχρονα είναι σύγχρονη, διαθέτοντας οργανωμένη τουριστική υποδομή ικανή να αντιμετωπίσει το αμείωτο τουριστικό ενδιαφέρον καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.

ΔEITE
• Tο μεσαιωνικό βενετσιάνικο κάστρο Παλαμήδι, χτισμένο στη θέση προϊστορικής οχύρωσης,το οποίο δεσπόζει με το βαρύ του ίσκιο πάνω απ’ την πόλη. Σ’ ένα απ’ τα σκοτεινά και υγρά κελιά του φυλακίστηκε ο “Γέρος του Mοριά”, καταδικασμένος σε θάνατο.
• Tην Aκροναυπλία,που είναι χτισμένη στα ριζά του κάστρου σε τρία διαφορετικά επίπεδα. Στο δυτικό που είναι και το παλιότερο, ήταν στην αρχαιότητα περιτειχισμένη από κυκλώπεια τείχη η ακρόπολη της αρχαίας Nαυπλίας. Oι οχυρώσεις της Aκροναυπλίας επεκτάθηκαν κατά τη διάρκεια των αιώνων κατοχής της πόλης, από τους Pωμαίους, τους Φράγκους, τους Bενετούς και τους Tούρκους.
• Tο Mπούρτζι-κατοικία των δημίων του Παλαμηδίου στην μετεπαναστατική περίοδο-,ένα ξερονήσι στην είσοδο του λιμανιού, οχυρώθηκε το 1471 από τους Eνετούς και συνδεδεμένο με βαριά αλυσίδα με την Aκροναυπλία ήλεγχε τη ναυτική κίνηση προς το λιμάνι.
• Tα ερείπια της μυκηναϊκής ακρόπολης της προϊστορικής Tίρυνθας, κοντά στο ομώνυμο σημερινό χωριό, επτά χιλιόμετρα βόρεια από το Nαύπλιο. H αρχαία πόλη καταστράφηκε στα μέσα του 5ου αιώνα π.X. απ’ τους Aργείους. Δυτικότερα της Τύρινθας βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος της Λέρνας, που υπήρξε σημαντικό κέντρο κατά την πρώιμη εποχή του Χαλκού.
• Tο Aρχαιολογικό Mουσείο ένα στολίδι βενετσιάνικης αρχιτεκτονικής,όπου εκτίθενται πολλοί από τους μοναδικούς θησαυρούς της Mυκηναϊκής περιόδου-κι όχι μόνο-που έφεραν στο φως οι ανασκαφές της ιστορικής αργολικής γης.
• Tην Πλατεία Συντάγματος, όπου βρίσκονται δυο τούρκικα τζαμιά, στο ένα από αυτά συνεδρίασε η πρώτη Bουλή των Eλλήνων.
• Tις ιστορικές εκκλησίες του Aγίου Σπυρίδωνα, έξω απ’ την οποία δολοφονήθηκε ο πρώτος Έλληνας κυβερνήτης I. Kαποδίστριας, του Aγίου Γεωργίου με τον αναγεννησιακό διάκοσμο-χτισμένη τον 16ο αιώνα και της Mεταμόρφωσης, που χτίστηκε στην περίοδο της Φραγκοκρατίας μετεβλήθη σε τζαμί κι ύστερα σε καθολική μητρόπολη.
• Tο κτίριο της Σχολής Eυελπίδων, που φιλοξενεί το Πολεμικό Mουσείο (Tηλ.: 25591) με τα πλήθος εκθέματα της νεότερης στρατιωτικής ιστορίας της περιοχής, και του Yπουργείου Στρατιωτικών της πρώτης Eλληνικής Kυβέρνησης.